~ZGUBA~

-
Po mojej głowie
W najstarszym kącie
Migoce prawda ta szara.
Zabłyśnie i gaśnie
I boi się strasznie
Być tu dziś wypowiedziana.
Zasnęłam więc w mroku
I tak dni parę
Czekam na punkt kulminacyjny,
I boje się strasznie
Kłamstwo to zgaśnie
A prawda będzie jaśniała.
I co wtedy zrobię...
Kto mi zaufa...
Jak przetrwa cios ten
Najbliższy.
I czekam i gasne
I boje się strasznie
Gdyż kłamstwem Swoim się stałam.
Słów parę zawartych,
W wierszyku tym krótkim,
Mówi o prawdzie w istocie,
Zamknęłam ją szczelnie,
I trzymam ją w garści,
Nikogo dziś nie zaskoczy.


Jolanta


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

~NICOŚĆ~

-
Stoisz, Patrzysz, Nic nie słyszysz, Kto, No kto to wszystko poskłada… Kto zmieni bieg tej historii w której każdy chce wiedzieć po co to wszystko… Jolanta W dniu kiedy byłam na rozprawie jako świadek śmiertelnego potrącenia mojego kuzyna[*] Miał on tylko 9 lat zdawałam sobie wiele pytań...
^~CIĄG DALSZY~^

~NADZIEJA~

-
Obdarzył mnie los czymś kruchym, wątłym bez większej wartości... Tej rzeczy boje się w życiu najbardziej. Nie chce jej stracić lecz żyć jest z nią ciężko. Budzę się każe mi oddychać, Kładę się każe marzyć, śnić, rozmyślać... O jutrze o pięknie o kwiatach o planach o modzie o miłości  o życiu - nie śmierci. Zakochałam się w jej spokoju, radości, lekkości. Czym  jest, a może Kim ? Nie ufam jej. Nie wiem czy warto. Dał mi ją Ktoś. Jakie ma plany? Będę czujna. Chce swe serce jej oddać. Nadzieja nie jest przecież matką głupich." Jolanta
^~CIĄG DALSZY~^

~MAGIA~

-
Obraz
Jaki jest czar, Jakie piękno chwili Jaką ma moc Zachodu tego słońce. Trzyma me serce w gardle Duszę moją zabiera Kocha nie kocha nie ważne  Ogień rozpościera. Patrzę i patrzę i patrzę. Nie mogę oderwać wzroku Gdy ono takie jasne Wychodzi z tego obłoku. Napiszę więc bo warto O nim o jego sile. Zachodzi by jutro wstać znów. Dzięki niemu żyję. Jolanta
^~CIĄG DALSZY~^