~LUDZIE~

-
Każdy człowiek wnosi coś do naszego życia,
Jedni ludzie dają szczęście,
Drudzy same przykrości,
Nawet nie wiesz ile twoja postać,
Daje mi miłości.
Kocham cię bardzo,
A nawet bardziej,
Za to że tu jesteś,
Rozweselasz mnie do łez,
Zawsze podasz mi pomocną rękę,
Dzięki za twoją obecność,
Bo przy tobie troski życia mniej bolą.


Jolanta
Lokalizacja: Polska

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

~SUMA~

-
Obraz
Nie potrzebuje niczego do szczęścia, To szczęście mnie potrzebuje. Zawsze czułam się inna, Nie winna tego co mnie spotkało. Szczęście uciekało. Teraz zaćmione wspomnienia Wymazane - nie do zobaczenia. Pustka w głębi tonie. Tak się postarałam Siebie znienawidzić. Tak im pozwalałam W moich myślach ze mnie szydzić. Szczęście uciekało. Teraz w zapomnieniu Płonie ich spojrzenie, Trochę prochu pozostało Trochę, niewiele, mało. Pozwoliłam wreszcie Cierpieniu dogonić szczęście. Tak bardzo bolało Gdy moje życie marniało. Ja pomogę każdemu Kto cierpieć też potrafi. Podam rękę takiemu Co szuka, co cierpi, co stracił. Zacznę od początku W tym wesołym kątku Myśleć o aniołkach I o jasnych wątkach. Zapalona żarówka w głowie Rozpozna oczy szlachetne Miłością bliźnią obdarzy. Kto cierpi nie potrzebuje niczego, Więc szczęście o nim wciąż marzy. Jolanta
^~CIĄG DALSZY~^

~LOS~

-
Obraz
Chciałabym kochać Czuć się bezpiecznie, Wtulić się cała, W takie silne, pewne ręce. Znaleźć tą miłość Prosto nie będzie. Ah jak to było... On kochał, Ona kochała Odległość dzieliła... Ona zapomniała. No dobrze, dobrze, Idzie więc dalej Za zakrętem kwiaty, czas, prezenty. Oj takie zachęty... Jakże ma obejść to obojętnie. Lecz co by się nie stało, Jej serce nadal nie pokochało. Nie minął roczek, W inny świat zrobiła kroczek I wpadła cała Znów się zakochała. Lecz beznadziejnie, Bez wzajemności. Pan obdarzył ją kilogramem zazdrości, Niczym więcej nie przystało, Bo chłopca serce do innej pałało... I cóż tu robić... Będę dalej sama. Kogo to wina moja czy Pana? Jolanta
^~CIĄG DALSZY~^

~MAGIA~

-
Obraz
Jaki jest czar, Jakie piękno chwili Jaką ma moc Zachodu tego słońce. Trzyma me serce w gardle Duszę moją zabiera Kocha nie kocha nie ważne  Ogień rozpościera. Patrzę i patrzę i patrzę. Nie mogę oderwać wzroku Gdy ono takie jasne Wychodzi z tego obłoku. Napiszę więc bo warto O nim o jego sile. Zachodzi by jutro wstać znów. Dzięki niemu żyję. Jolanta
^~CIĄG DALSZY~^