~CZASY~

No tak.

Pracy brak.

Brak pieniędzy.

Żyjesz w nędzy.

Nędza sroga.

Brak tu Boga.

Nie masz kasy na zakupy,

Nawet na przecenie buty

Są za drogie.

Moje drogie

My kobitki

Do garnka wrzucamy makaron nitki,

Nie czas tutaj na kawiora

Głowa chora.

Mercedes stoi nie zatankowany

Oj my pany

Swego losu,

Na wypłatę nie wzięliśmy kokosów.

A tu dziecko srogo płacze,

Nowego smartphone potrzebuję,

Tamten nowy lecz się psuje,

I co zrobić Panie Boże.

Jak żyć państwo znów pomoże

500 plus da nam ratunek,

Babcia się za głowę łapie

Syncio sapie i sapie.

Mamuś dawniej było lepiej,

Serce babci znów czerwone

Wreszcie synku cud zrodzony.

Zawitałeś dzisiaj do mnie

W me te progi takie skromne

Pękło sztuczne szczęście Twoje,

Takie czasy zawitały

Pieniądz duży człowiek mały,

Jednak dusze moją skradłeś

Gdy tu u mnie drzwi otwarłeś

Zasiądź proszę przy mym stole

Co tu widzisz dookoła.

Ci podpowiem

Wolność wszędzie.

Zasiądź porzuć to co ludzkie

I zastanów się chwileczkę.

Pragnie dusza Twoja Boga

U nas zgoda.

Co Ty taka zamyślona

Przyszedłem niezapowiedzianie,

Oj kochanie

Ojca powitać należy

Nie grymasem lecz uśmiechem.

Oj mój ojcze

Nie jest łatwo...

Na waciki brak pieniędzy?

Żyjesz w nędzy?

Oj kochanie zjedz śniadanie,

I przypomnij czasy kiedy żyliśmy spokojnie

I zachowaj trochę serca,

Dziecko matkę znowu trąca.

Odejdź precz już ode mnie

Jesteś wszędzie.

Dziadzio poda wnusi rękę

Zabierze na kolana

I historię opowie,

Mama też zasłuchana.

Na to wszytko ojciec wchodzi

Zapatrzony jak w obrazek,

Żona tylko się obróci

Nic mu dziś nie zarzuci

Dziś są razem

W prawdzie w nędzy

Wszystko sprawił brak pieniędzy.